Το κτήνος είναι πρό των πυλών

Άλλη μια επέτειος που θα γιορταστεί με τις δέουσες τιμές, άλλο ένα θεαματικό σκηνικό θα στηθεί
εντέχνως, καλώντας άπαντες τους ‘εθνικά υπερήφανους’ έλληνες να τιμήσουν με την παρουσία
τους τις παρελάσεις που θα πραγματοποιηθούν ανά την επικράτεια.
Παρελάσεις απότοκα του φασιστικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου.
Στρατοί στους δρόμους, μαθητικές παρελάσεις με βήμα στρατιωτικό, εθνική ομοψυχία, το
καλύτερο ιδεολογικό ντοπάρισμα της κυριαρχίας επί της κοινωνίας.
Ιδιαίτερα στην σημερινή συγκυρία της άκρατης ισοπέδωσης κάθε έννοιας ελευθερίας, το πρόταγμα
είναι η εθνική ομοψυχία, όλοι ενωμένοι, ‘ωραίοι σαν έλληνες’ ενάντια στους κακούς ευρωπαίους,
σε αυτούς που επιβουλεύονται την τύχη της χώρας.
Από το όχι του Μεταξά στους κακούς γερμανούς, στα όχι των κάθε λογής αντιμνημονιακών στην
Μέρκελ, το ίδιο επαναλαμβανόμενο θέατρο του παραλόγου.
Ο φασισμός είναι εδώ, όπως ήτανε και την δεκαετία του 40’, χτυπώντας την πόρτα μιας κοινωνίας
ισοπεδωμένης από την χρηματοπιστωτική κρίση, ψάχνοντας υποστηρικτές και ευήκοα ώτα με
σκοπό να διαχύσουν το δηλητήριο τους, να οριοθετήσουν γραμμές μέσα στην κοινωνία, να
αβαντάρουν σαν υποστηρικτές το ίδιο σύστημα που οδήγησε την κοινωνία στην εξαθλίωση και
στην υποταγή.
Γνήσιοι συνεχιστές των οπαδών του Μεταξά επιχειρούν την κάθαρση και την υποταγή κάθε τι μη
ελληνικού, στηρίζοντας πλέον και επισήμως την επιβολή της κυριαρχίας επί του συνόλου, έχοντας
σαν στόχο την δημιουργία κλίματος φόβου με σκοπό την παραίτηση από τους κοινωνικούς αγώνες.
Ο φασισμός είναι εδώ, στην καθημερινότητα μας, στις επιχειρήσεις σκούπας των αστυνομικών
απέναντι στους μετανάστες, στα τάγματα εφόδου ντόπιων νεοναζί, στην καταστολή κάθε
αντίστασης με τον πιο ωμό τρόπο.
Είναι ωσεί παρών στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, στο τσάκισμα κάθε έννοιας ελευθερίας, στην
αφαίμαξη μισθών και συντάξεων, στην υποβάθμιση της έννοιας της ίδιας μας της ζωής.
Όσο μένουμε απαθείς και φοβισμένοι, όσο κλεινόμαστε στο μοντέλο ζωής που σχεδίασαν για μας,
όσο κοιτάμε την προσωπική μας ευμάρεια εις βάρος του διπλανού μας, το κτήνος του φασισμού θα
μεγαλώνει τρεφόμενο από τον φόβο και την ανασφάλεια μας.

απο την εισαγωγή αντιφασιστικού κειμένου που μοιράστηκε στον Πειραιά σε 500 αντίτυπα

κατεβάστε το pdf

Μικρή συμβολή ενάντια στον θεσμό της παρέλασης

ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΑΝΘΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ
ΔΕΝ ΣΤΟΙΧΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Σαν θα’ρθει η ώρα της πορείας
Πολλοί δεν ξέρουν
Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους
Η φωνή που διαταγές τους δίνει
Είναι του εχθρού τους η φωνή
Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει
Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός

Μπ. Μπρεχτ – «Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου»

Από την περίοδο της δικτατορίας του λάτρη του ναζιστικού κράτους Ιωάννη Μεταξά (1936-1941), οι παρελάσεις θεσπίζονται ως επίσημες εκδηλώσεις του ελληνικού κράτους και οι μέρες διεξαγωγής τους ανακηρύσσονται “μέρες εθνικής μνήμης και συστράτευσης”. Από την εποχή εκείνη έως και σήμερα, ο θεσμός των παρελάσεων ενεργοποιείται ως ένα συνεχές και αναπόσπαστο ορόσημο της πιο χυδαίας εξουσιαστικής προπαγάνδας: της “εθνικής υπερηφάνειας” και της “εθνικής ενότητας”. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που στο σύνολο των μοντέλων διακυβέρνησης που δοκιμάστηκαν από την εποχή του Μεταξά έως σήμερα (στρατιωτικές χούντες, βασιλευόμενη και κοινοβουλευτική δημοκρατία, δημοκρατικά καθεστώτα έκτακτης ανάγκης), οι παρελάσεις παραμένουν αναλλοίωτο κομμάτι της λειτουργίας του ελληνικού κράτους και των μηχανισμών του.

Η όξυνση του κοινωνικού/ταξικού ανταγωνισμού στις μέρες μας έχει απαξιώσει πλήρως το πολιτικό σύστημα, με την κοινωνική ανυπακοή να αμφισβητεί ολοένα και περισσότερες πτυχές και δομές της εξουσίας. Οι παρελάσεις δεν έχουν διαφύγει της προσοχής των «από κάτω». Από τη στιγμή που οι παρελάσεις αποτελούν ένα ανοιχτό σημείο αναφοράς για όλες τις συνιστώσες του συστήματος, η κοινωνική οργή δεν θα μπορούσε να μην στρέψει το βλέμμα της σε ένα τέτοιο πεδίο. Ωστόσο, όσο θολές παραμένουν οι νοηματοδοτήσεις και τα περιεχόμενα που δίνουν οι καταπιεσμένοι στις παρεμβάσεις που πραγματώνουν σε ημέρες εθνικών επετείων, τόσο πιο έκδηλη γίνεται η κοινωνική σύγχυση που εκπέμπεται τις ημέρες αυτές. Από τις «παρελάσεις του λαού» με αυτοσχέδια μπλοκ διαδηλωτών να διαβαίνουν «περήφανα» τον δρόμο της παρέλασης πίσω από τους στρατιωτικούς ή μαθητικούς σχηματισμούς, μέχρι τα ανάποδα βλέμματα ή τις χειρονομίες -μέσα από τις γραμμές της παρέλασης- που στρέφονται μόνο προς τους πολιτικούς (!), αυτό που μένει στο απυρόβλητο από τις διάφορες “παρελάσεις της αντίστασης” είναι όλο το μιλιταριστικό πρωτόκολλο και οι υπόλοιπες συνιστώσες της εξουσίας (όπως οι ρασοφόροι και μη επιχειρηματίες, οι πραίτορες της αστυνομίας ή οι στρατοκράτες που καμαρώνουν τα νυν και τα μελλοντικά αναλώσιμα πιόνια των προσμενόμενων χαρακωμάτων τους).

Ταυτόχρονα, οι κάθε είδους εθνικισμοί βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να διαχύσουν το δηλητήριό τους και να αφομοιώσουν ή να καρπωθούν την διάχυτη δυσαρέσκεια. Από τα εμετικά συνθήματα της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού και του μισανθρωπισμού των ειδικών δυνάμεων του ελληνικού στρατού, μέχρι τις κάθε λογής εθνικιστικές και πατριωτικές κορώνες περί «προδοσίας» του έθνους, περί «καθαρής και περήφανης φυλής» και αλύτρωτων πατρίδων. Οι ίδιες δηλαδή φωνές που απαξιώνουν ή σαμποτάρουν τους κοινωνικοταξικούς αγώνες σε μνημειώδη σύμπλευση με τους «προδότες πολιτικούς και τα ΜΜΕ».

Μην μπαίνεις στην γραμμή…

…Της υπακοής
…Της ομοιομορφίας
…Της πειθαρχίας
…Του εθνικισμού
…Του μιλιταρισμού

Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης

Μάρτης 2012

Ολόκληρο το κείμενο βρίσκεται στο blog της